Ömür dediğin ne ki!
Değil mi..?
Sadece bir nefesle hayata bağlanmak,
Maksat
Öylesine uzun uzun yaşamak mı..?
Tabiki hayır
Geçmişe daldım yine
Geride bıraktığım özlemlerime
Baş kaldırıyor
İçimdeki büyüttüğüm çocuk
Kabına sığamıyor delicesine
Bazen yolunu şaşırmış bir sandal'la denizde
Seni tanımadan evvel
Yalnızlığı bile tarif edemezdim
O kadar kalabalıktı ki etrafım
Seni tanıyınca anladım
Halbuki ben
Sensiz çoktan yalnızmışım
Hiç renkli olmadı hayatım benim
Ya siyah'tı, ya beyaz, bazen de gri
Çok sonra anladım ki bunun nedeni
İlk kavradığım renk olan toz pembeydi
Hayat'ın hep uçlarında dolaştım
Ben ölesiye sevdim
Besledim ellerimle büyüttüm
Yüreğimle ovdum sevgimi
Hemen teslim eder miyim
Hasretinle kan ağlasa bile yüreğim
Bir varmış bir yokmuş'la başlayan,bir masal aslında bu dünya
Bizlerde varolmuşuz bu dünya'da
Bir insan olarak Allah'ın lütfuyla
Bir varmış bir yokmuş gerçekten
Hani yalan diyorlar ya
Bugün sensiz ilk gecem
Savruldum sanki yalnızlığa
Karanlık bu kadar mı ürkütücü
Bu gecenin sabahı olur mu acaba
Gökyüzü artık gülmüyor yüzüme
Hepimiz bu yolun garip bir yolcusuyuz
Ama kimimiz aç kimimiz de susuz
Sonunda giyeceğiz bembeyaz kefeni
Hesabı verirken diyeceğiz işte buyuz
Hepimiz bu yolun garip bir yolcusuyuz
Yine savruldum
Ama bu sefer keyfimden
Gidiyorum uzaklara
Hüzünlerim,öfkelerim siz kalın burda
İki takılalım biz
Kolkola mutluluğumla
Bunun adına yaşam diyorlar
Yaşanmamış o kadar özlemler var ki
Çocukluğum
Bir topaçı çevirirken
Aldığım keyif bile yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!