Aydan Güner Özdemir Şiirleri - Şair Ayda ...

Gecenin bir körü,
Balkonumdan Ankara'yı seyrediyorum.
Karanlıklar içinde bir yığın ışık var —
Sanki gök yıldızla süslenmiş gibi.

Bu ışıklar farklı ama,

Aynımın düştüğü yerde gördüm hasreti,
Hem içimde çok yakın, yar hem de ırak,
Tabanlarım.parçalandı, aylar zemheri,
Kabuklarımdan kanarım, gel beni bırak.

Ahuzarım sel misali, coşarak gider,

Bilseydim katlanan derdi seçtiğimi,
Yönümü dönüp de giderdim inan,
Göreydim içinde, derin öfkeni
Arkama bakmadan, giderdim inan.

Şahsıma münhasırdır iyi niyetim,
Bilen iyi bilir, bilmeyen havaledir...
Bakışlarım hoyrat mıdır bilemem,
Gören gönüle nevaledir.

Bir od düşmüş dem-i yüreğe,

Ezanlar şahittir, duyun sesimi,
Bir dert aldım başa, çekilir değil,
Gözlerimden akan bu kanlı yaşlar,
Bakarsın, bakarsın, görünür değil.

Gecenin bir yarısı...
Hüzün ve ben.
Ayda asılı kalmış yüreğim..
Ha koptu, ha kopacak.
Urganda ipek böceği
Ha ördü, ha örecek.

Balı bal eyleyen arı aşkına,
Arıya can veren Allah aşkına,
Sır’a kelam eden garip kuluna,
Gönül ehline bir dem, Hak’tan içeri.

Ey can, sakla canı veren aşkına,

Biz bu çarkın içinde,
Tek tek bindik gemiye.
Hep birlikte yol aldık,
Toplu daldık hayale.

Yelken tekti, açtık ya,

Şu dünyanın yükünü,
Aldım omuz çok ağır.
Bağır dilim sen bağır,
İnsan kör, insan sağır.

Yer-gök inler duyulmaz,

Gecenin bir vakti.
Bir dirhem uyku yok gözlerimde.
Kahve mi içsem ne?

Düşünceler darmadağın.
Atamızdan duymuştum,