I.
bir Ankara gecesini çiğniyorum küflüce
şehvetin güdümünde zonkluyor şakakları kentin
tükenmeden arşınlamak Çankaya yokuşunu
milimetrik hesap buralarda
istinat duvarıyla kafa tokuşturmak
beyin kusmuğu şehrin kanalizasyonu
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta