Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Bulaşıcı acılar sızıyor ruhumun her köşesine
Git gide, sivri, kristal bir soğukluğa dönüşüyor her sözün..
Canıma batıyor...
Ve bunun tek yaratıcısı benmişim gibi
Bütün hesaplar bana kesiliyor...
Ne yapsam borçluyum
Hala suçluyum
Ödeyemiyorum.
Ne cebimde beş kuruş param var
Ne de artık gönlümde istek..
At gitsin beni... Akıcı,güzel benzetmeler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta