uzak bulutlar seslendi adımı,
durmaz şu yürek, coştu yine.
dört yanı uçurum mekandayım;
aradım uçan kuşu, kanatlarını
kanatlarını ödünç verir mi bana
ve dilindeki o tatlı nağmeyi,
Kenarları beyaz o pencerenin önünde
Ah sen kanıdeli, ne şanslısın;
Yağan yağmuru izleyebilirsin...
Kim tutar gözlerini, haydi söyle?
Burada ise,
Çıktım geceden...
O kara, zifiri yollardan
Adımlarımı çekerken düğümlendi boğazımda sevgi.
Çıkmak istercesine dışarıya çırpınan canım,
Ah canım, götürdü beni adımlarımla uzaklara.
Dediler ki yokmuş hüzün,
bir söze gönül bağladık,
yar dudağından dökülecek...
biz böyle narin miydik
kırılıp dökülecek...
sil artık,
sessiz resimleri ellerinle.
zaman aktıkça bulandık
birbirimizin renklerine,
varoluş caddelerinde.
Gözlerinin bakışlarındaki yalınlığı sezebiliyorum.
Ona çirkin bakışların yapışmasına izin verme.
Hüzünlere de geçit verme.
Bir yürek taşıyorsun göğsünde,
Göğsünü gere gere...
Menfaat hançerine kurban verme.
gülleri dallarından koparırlar;
ya koklayıp atarlar
ya da sevdiği topraktan ayırıp
vazolarda ölüme terkederler.
davranışları sevgiden kaynaklanır sanırlar,
aldanırlar...
Tadına doyamadığım
Diyarlardan sesleniyorum...
Ardımda bir yüce dağ...
Gözlerim engin okyanusun
Çırpınışında geziyor...
Yüreğim, bu saadet yeter;
Taşımaz şu yürek daha fazla
Gül kokulu sevdanı.
Uykuya dargın gözlerim ne kadar dayanır,
Şu kalem ne zaman tükenir bilemem.
Beyazdayken seninle geceyi izlemeyi özledim;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!