Yine gece... Yine yıldızlar gökyüzünde...
Bak istersen ellerine, sevdiğin ellerine.
Bir şey geleceğine inanıyor musun ellerinden?
Sarılıp ağladığın duyguların sarhoşluğunda...
Aslında ilk adımını attığında süzülecekti
Ah bir bilsen!
Nasıl alıştım sana...
Tuttum sevdanı yakasından
Oturttum yüreğimin köşesine,
Özlemlerim özlemlerine karıştı,
Kavuşmak dersen, o hiç olmadı.
Güneşin doğmadığı ufuklarda
altın yüzlü çocuklar yaşamazlarmış.
ama, ben gördüm.
diz çöktüm önlerinde,
öptüm her birini
parlak alınlarından, umutla...
varsa,
tükendim dediğim anlarda
dilime kilit olur.
uzanıp tutmak isterim oysa
gökteki yıldızları her gece.
tutamadığım elleri anımsatır,
kapanmış gözler
son sözümü söylemeden,
uzun uzun ağıtlar
yakıyor anılar.
sen duy sonbaharında
yaz gecelerinin sıcaklığı
dinmiş artık içimin o çığlık fırtınaları,
bir mavi sükunet sarmış çepeçevre.
adını koyamamış susmuş dilsiz yar,
susmuş biçare gökkuşağının renkleri.
sürekli çalıştırıyorum kendimi,
sürekli bitmek bilmeyen işler var.
bazen herşeyden kurtulmak istiyorum,
bazen bulanıp herşeye,
saniyemi boş geçirmemek...
saatin tiktakları gibi
sevgi böyle bir şey işte:
en olmaz zamanlarda
beynimin içinde,
binlerce kez patlayan
volkan gibi!
seni sevmek
Her şeyinle gitsen
Yine sen kalıyorsun bana.
Öyle yakın bir parçamsın işte...
İçimde özenle yaşatıyorum seni.
Ben ölsem,
Biliyorum sen de öleceksin
bir kış mevsimiydi, soğuktu dışarısı
içimde fırtınalar kopuyordu ardarda.
kendime kalmış bir hayat çırpınıyordu
nefes almak için, bulandığım çıkmazlarda
yalnızlığım kapıda...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!