Yine yapayalnız, bir gecenin koyu karanlığında yürüyorum.
Etrafımda tektük insanlar yavaş yavaş azalıyor,
Bir noktada duruyorum.
Yorulduğumu hissediyorum.
Ama yürümem gerektiğini de biliyorum.
İstemeyerek de olsa içim çekilerek bir adım daha atıyorum.
Çünkü hâlâ yaşıyorum.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
