Çölün sonsuz, ürkütücü gecesinde, gecenin ıssız yürüyüşünü dile getiren zamanım
Ne gece benim, ne çöl benim
bir şafak yolculuğunun tamamlanmamış dinginliğinde sözlerim
suyun saydam çağlayışında, hışırdayan bir ağaçın sesi karıştığında birbirine
gözlerim kirpiklerimin üstüne düşer
acının incecik yolunda, kalın çuluma mutluluklar iğnelerim
kabuklarımdaki yaralardan sızan kan izlerine bakma
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta