Doksan üç yılının Erzurum’uydu.
Hava alabildiğine soğuktu.
Annemin deyimiyle zemheri başı,
Kızımın bildiği Kasım sonlarıydı.
İki gözlü odamızın bir köşesinde,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Ne kadar güzel bir şiir. Gönlüne sağlık. Kutlarım. Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta