Duam sana, arzım sana ey Hünkar,
Ol dediğin şeyin öz'ündeyim ben.
Cennet, cehennemi bir yana ittim,
Kül eden aşkının harındayım ben.
Kürreyi arzında faniyim dedim,
Bir urba, bir ceset içindeyim ben.
İlminin sırrına ayandır halim,
Bağında morçiçek dalındayım ben.
Hicranın bedenim sardı ha sardı,
Serçenin gözünde ahuzarım ben.
Firakın canıma karargah kurdu,
Menzile koşturan dor'atlıyım ben.
Özümde, sözümde, dilimde sensin,
Yusuf'u bekleyen körkuyuyum ben.
Vuslat güneşlerin gözümü yaktı,
Kirpikten damlayan yaşımdayım ben.
Kul Aydıni der ki aşk-ı ilahi,
Kelamı Kadim'in kokusuyum ben.
Bu can bu tenden çıkmadı daha,
Dili zikri kadim Eyyüb'unun ben.
Kayıt Tarihi : 26.1.2021 00:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Akşam saatlerinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!