mum’a hor bakma gönül;
tükenirken can kafesi, ışık saçar etrâfına
ömür nicedir zaman denizinde
ayıp mıdır kelebek gibi ölmek aşk ateşinde
cihan bana revâ mıdır, vuslat kapısı çaldığında
...
bir nazar sonsuz kelâm’a bedel
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta