Mevsim güz!
Bir birine aşina dört yüz.
Oturmuş kumsala, alaca karanlıkta.
Bir sohbet tutturmuş, karanlığa inat, aydınlık tadında.
Ne güzel! Şifa verircesine iyot kokusu.
Nefes çektikçe derinden, hayat buluyor insanın tüm dokusu.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
