A vuçlarımızdan dökülen acı
R uhumuzu dağladıkça derinden
S avrulur göklere bir kara duman
E limizde şimdi kuru bir yaprak
N asıl da ani geldi Eylül bak
İ nce bir sızı var yüreklerde
K aç mevsim geçse de izi kalır
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Berikacim oldu gitti valla:))
çok güzel bir şiir yazdınız. beğeniyle okudum. kutluyorum. selam size.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta