Tek kanadı olan kuş uçabilir mi?
Havadayken kaybetmişse eğer kanadını,
uçabilir, çakılıncaya kadar yere.
Ya yerdeyken kaybetmişse kanadını?
Peki, siz hangisi olmak isterdiniz?
Biz birlikte büyümeliydik seninle,
Hayatı birlikte tanımalıydık.
Birlikte şekillenmeliydi kişiliklerimiz.
Elim sendeyi birlikte oynamalıydık.
Birlikte sallanmalıydık,
O en sevdiğimiz ağacın dallarına kurulu salıncakta.
Çizgilere basmadan yürürüm bazen sokakta;
Canım sıkkın ya da yalnızken.
Lanet olası çizgilerin hiç bir önemi yok,
Düşündüğüm tek şey sensin.
Bir tek sen varsın aklımda.
Çocukluğumda yağardı böyle yağmurlar.
Tepeden tırnağa mutluluğa keserdim.
Etrafımda uçuşurken renk renk damlalar,
Renkten renge girer, akıp giderdim.
Şimdilerde renkten yoksun damlalar.
Dışarıda olmak, her şeyin dışında olmak istiyorum.
Herşeyin dışında, kendimin bile...
İsteklerimin, sorunlarımın, sorumluluklarımın dışında.
Ben dışarıda olmak istiyorum;
Sosyal sınıfların,
Mavi göğü yırtan kartalın yalnızlığında,
Ve şarkısında bir bülbülün seher vakti.
İçini dolduran reyhan kokusunda duy beni,
menekşelerin mor-beyaz rengiyle akıp mavi gözlerinden
Benliğinde saklıyorum kendimi.
İçini titretiyorum zaman zaman.
yağan yağmurun sesi
kendime zaman ayırmam gerektiğini hatırlatıyor bana.
Bir de deliksiz bir uyku çekmeyi...
Yapayalnız dolaşıyorken kalabalık şehir sokaklarında,
sıkışıp kaldığım hayat çarkları
her an sıkıyorken bedenimi
Bir avuç zalimin zulmeti mi bu?
Yok mu hiç dahlimiz, masum muyuz biz?
Bölünürken mazlumların gece uykusu,
Zevk-ü sefa içinde değil miyiz biz?
Yüzyıllardır insanlığa tebelleş olan
Gece, soğuk ve ayaz..
Bilirsin ses daha hızlı yayılır bu koşullarda
Duyuyorum, sokağın derin kuytusunda nefes alışlarını yalnızlığın
Arkamdaymış gibi hissettiğim, hırıltılı ve boğuk boğuk
Dönsem aniden, burun buruna geleceğimi sandığım
Bir gölge mi var orada..
Daim değil, bu günlerde
Değerini fark ettiğim.
Rengi solmuş resimlerde
Gördükçe iç geçirdiğim.
Gücüm yeter sandım her şeye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!