1972--Osmaniye -Finike
güney köyleri,mezraları,şehirleri
asırlarda kalan töreye mahkum
bir demirsiz kafes onların kaderi
umuda kapalı açılan ama gidemeyen yol
onbeş,yirmi gençler olan kızların çıkmaz
yolları.akılları karalı közden velinimetlerinin
gönülleri dağlı,ayakları görünmez bağlı
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Sizin bu şiirlerinizden çok etkileniyorum; içimizdeki yaranın kapanmadığını, sürekli sızladığını hissettirip; kanamaya meyilli naif yüreğimizi acıtıyor...Kocaman gönlünüze sağlık değerli öğretmen teşekkürler...Eksik olmayın siz çok yaşayın...Sevgi ve selamlar gönderiyorum Toros çocuklarına gençlerine ve size...
İnce ve duygulu bir söylem. Severek okudum terbrikler.
DUYARLI YÜREKLE YAZDIĞINIZ BU ŞİİRİNİZİ KUTLUYORUM...
SAYFANIZDA SAYGIMI BIRAKTIM..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta