Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
İstanbul'da evlendiğimin ilk yıllarında kiracılığımın bir döneminde bir kurban bayramı sonrası ev sahibimiz buz dolaplarına sığman fazla kalan eti bizim buzdolabına koymuş. Haberdar edildim ama unutmuşum. Buzdolabını açtığımda etleri görünce. Evde de yalnız olunca. Hepsini doğrayıp kavurdum. Eşim sanırım memleketteydi. Bi zaman sonra ev sahibi çat kapı çıka geldi. Etlerini istedi. Ben dona kaldım. Durumu anlattım. Kalan kavurmayı verdim. birde üzerine köyden gelen tere yağ vardı. Üstüne onu da verdim. Tatmin olmadılar ama yapacak bir şey yoktu. Evde yalnız kalınca et görürsem kavurma kavururum. Un görsem helva kavururum. Süt görsem içerim.
Ne güzel anılar. Bu güzel anıları mensur şiirler olarak bizlerle paylaşan değerli kaleme selamlarımı iletiyorum.
Her şeylerin organik olduğu, dostlukların candan olduğu yıllar. Okudukça sütlaçtan ne de canım çekti.
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta