I.
döktüğüm göz yaşları boyunca yürü
yürüdüm ben de
gözlerimde inci rengi bir ufukla
sabahı salındım
geldiğim sulara
..
Ölmekten yeni geldim
kimse görmedi doğduğumu
aldatıcıydı akıntısı suların
kayaların dibindeki midye kocaman duruyordu
bir kum tanesinin soluğu yeter mi denizlere
..
Bir inci saflığıyla
Bekledim çukurumda
Beyaz bir taş olmalıydı uykum.
Beklesem olurdu zamanla.
Göğsümde gezinen ağır el
Kal dedi.
Beklemek kaderidir incinin
..
Mercan, uçuk dudağında kan,
İnci inci, soluk sakağında ter.
Ne bas yedi, ne kan içti bu meydan
Bu meydan aşık atan canını ister.
Tatlıydı akrebin sana kıskacı,
Acıya acıda buldun ilacı;
..
Biliyorsun ki kârî, kalbin derinlikleri,
Damla damla biriken gizli gözyaşlarıdır.
Kudretimin oradan çıkarabildikleri,
Halis inci yerine bu çakıl taşlarıdır.
Görüyorsun, nihâyet, çakıl taşları sende,
İncilerse şairin kendi kalbinde kaldı.
..
Senin canında bir can vardır. Sen o canı ara!
Senin teninin dağında çok kıymetli bir inci bulunmaktadır.
Sen o incinin madenini ara!
Ey Hak yolunda yürüyüp giden sufi!
Eğer arayabiliyorsan, onu sen kendinde ara,
Kendinden dışarda arama!
..
24
İnci ateşi usta dalgıçla söner,
Usta dalgıçta elbet olmalı hüner,
Malı yârin elinde, canı avuçta
Dibe giderken başı ayağa döner!
..
Kız çocuğu sahibi olmak sünnettir. İnsan, kızının yüzünü dünya gözüyle görene kadar, bu sünnetti gerçekleştirip gerçekleştiremeyeceğinden emin olamıyor. Neden sonra, kızınızı kucağınıza verdiklerinde, “nasip” olduğunu anlıyorsunuz. Ardından bastırıyor bir düşünce; demek ki bütün sünnetler nasiple alakalı! Zaten mürşit diyor ki; “efendinizin izni olmasa, O’nun ismini bile ağzınıza alamazsınız! Hz. Fatıma Annemiz, derler ki, Resulullah’ın dünyada en sevdiğiymiş. “O hem annemdi, hem kızımdı” diye buyurarak, “babasının annesi” lakabı da bu hadisten ileri geliyor.
“Ehl-i Beyt” ağacını resmedenler; Hz. Fatıma Annemizi kök, Hz. Ali efendimizi gövde, güzeller güzeli Hz. Hasan ve Hz. Hüseyn’i de meyve olarak çizerler. Tasavvufta Hz. Fatıma Annemiz, “Hakikat-i Muhammediye”dir, yani Hz. Muhammed’in hakikati, Hz. Fatıma Annemiz üzerinedir. Resulullah’ın soyu da, Hz. Fatıma Annemiz üzerinden yürümüştür zaten. Sedef, görünen kabuktur. Tıpkı bizim çamurdan yaratılan suretimiz gibi bir kabuk… Sedef rengini sevmeyeni tanımadım. Denizlerin dibini ve o dibin de dibini çağrıştırır. Sanki saklı olanın hevesini karıştırır. Hani birini görür ve onun kalbinin güzelliğiyle vurularak, “inci gibi bir kalbi var! ” dersiniz ya. Aslında o inciyi görmezsiniz, görmezsiniz sadece sezersiniz ya. İşte o inciyi de, o kalbi de size düşündürten Sedef’tir. Kabuğunuz bir Sedef gibi görünürse, herkes kalbinizde bir inci var sanır! Kabuğunuz Sedef gibi görünürse, zaten bu kalbinizdeki incinin yansımasıdır!
Allah salih kullarından eylesin, bir kızım ol’du.
Evet, Allah ol dedi oldu, öl dedi mi ölecek. Amaaan, her şey Allah’ın bir ol’una bakıyor işte. Biz niyet ettik, biraz dua ettik/gayret ettik, hem kendimiz için, hem de olmayan için niyaz ettik, nasip oldu bir şekilde. Allah nazarlardan korusun, bu yazıyı okuyanın da bir dua ve bir Maşallah borcu olsun! İsmi Fatma Sedef… Derler ki, yeni doğan bebekler isimleriyle gelirler. Sakın onlara isimlerini siz koyuyorsunuz sanmayın, onlar Allah’ın katındaki isimleriyle adaş nefeslenirler. Manası ayyuka çıksın için hakiki isimlerinin (ayan-ı sabite) , evet sırf bunun için yaşarlar bu sürgün diyarını. Peygamberin ziyaretine nail olmuş bu dünya, ne mümkün tümden kötü bir yer ola! Ne mutlu, O’nun manasının içine dolana!
..
Beni çevreleyen sükunet içimdeki sükunetle birleşti, ben sabahın solgun sessizliğine karıştım.
Küçük bir sazan balığı, bir dağ yemişi, bir zakkum çiçeği gibi o sakin güzelliğin bir parçası oldum.
Böyle bir sabah vakti inci grisi bir gölü, nefti dağları, sulara çizilmiş lacivert çizgiyi, kızılımsı zakkumları sevmek için buraların sahibi olmak gerekmiyordu, burası benim vatanım olmasa başkalarına ait bulunsa da hissettim ki ben orayı gene sevecektim.
Bu toprakların tarihi ise, binlerce yıldan beri oraların sahibi olmak için birbirlerini öldüren insanları, savaşları, baskınları, felaketleri anlatıyor.
O insanlar yok artık.
Hiçbir yerin sahibi değiller.
Bugün bu ıssız sabah vakti, onların ele geçirmek için savaştıkları göle bakan, huzuru huzursuzlukla karşılayan beyaz sakallı adam onların adını bile duymadıkları bir ırkın çocuğu; hâlâ bir yeri sevmek için oranin sahibi olmak gerektiğine inanan, hâlâ toprağı insandan önemli sayan, hâlâ tanrının kendi şaheserini insanlara tadını çıkarsınlar diye bağışladığını, tadını çıkarmak yerine bunu ölüme dönüştürmenin akılsızlığını anlamayan ırkıyla pek de anlaşamayan, herhangi bir sabahın parçası olmayı bir ırkın parçası olmaktan daha değerli bulan biri.
..
çöllerde iz sürenlere sat beni
hülyasını bulanlara kat beni
aslanların omuzuna çöken mi
avucundan inci mercan döken mi
buhurdanlıklarda tüten midir gül
ipek örtülerde yatan mıdır gül
tavus kuşlarının kanadında mı
..
Bir mineli altın saat,
Bir altın köstek ve madalyon
Bir roza maşallah,
On iki miskal inci.
Madalyonunu ve boncuğunu
İttim içeri,
..
toprağın derinliğinde tohuma can veren kim
deniz dalgalarından bulutları göğerten kim
ufuklardan bitkilere yaşam sunan rüzgârı estiren kim
yeryüzü kimindir, o baktığın güneşin ışığını gönderen kim
buğday başağının gözelerini inci ile dolduran kim
..
Mehtap on beşindedir.
Havuzdaki fıskiye
Belki tutarım diye,
Mehtabın peşindedir.
Bahçenin boşluğunda
Biriken sessizliği
Pırıltılar deliyor.
..
İ-stiridye'nin sevgiyle yarattığı İnci tanesidir,
N-e söylese şiir tadı verendir,
C-ihangir'in 'Şairem' dediğidir,
İ-lelebet hayatta kalsın istenilendir,
G-üzelliği yüreğindendir,
E-n derinlerde acısı varken bile,
..
*
acısı da haz veren yegâne duygudur aşk
bundandır ki, senden gidişim bir kayıp değil
sen de git benden artık kalmasın benden eser
gözyaşı dermandır ki ağlamak ayıp değil
..
Selam arkadaşlar, artık zamanı geldi diyor, ve bu sanal alemde bir kaç yıllık birlikteliğimizde,herşeye rağmen; her birimiz insan olma gereğini yaptık diye düşünüyorum. Bazı boşu boşuna birbirimizi üzdük üzüldük zaman geldi; özür dileyip hoş görülerimize sığındık. Çünkü bizler şair olsak ta insanız. Şair duyarlı olur, nazik duygulu sevecen olur; ama insan olduğumuz için sonradan pişman olacağımız durumlara da düşebiliyoruz. Neyse, fazla uzatmaya hacet yok. Aşağıda sayacağım arkadaşlar dışında olaki zihnen unutup ama kalben unutmadığım arkadaşlardan beni mazur görmelerini diliyorum.
Evet Sayın şair değerli hanımefendi, Afet Kırat sizden başlayarak, Nurhayat Nalçacı, Nazlı Nalçacı, Müzeyyen Başkır, Cemile Karabulut, Hatice Ak, Naime Özeren,Perinur Olgun, Zeynep Nilgün Gökçeöz, İnci Germenliler, Nurten Işılak, Nazan Yinanç, Gürcan Kırım, Onur Bilge, Mübeccel Zeynep Ünalan, Esra Canpolat. Lemide Çakır,Güldeste Öztürk, Nejla Özkan, Mehtap Altan.
F Meltem Ege, Leyla gül Varoğlu, Mücella Pakdemir, Dilek Ünaldı, Pınar Atay,Www Elif.Com, Rahime kaya, Hatice Bediroğlu, Ümran Tokmak, Perihan Pehlivan, Xalide Efendiyeva,Gülhan Çeliktaş, Nurten ışılak, Saadet Ün, Sevil Nizamoğulları, Fatima Hümeyra kavak, Müsade Özdemir, Naciye Demir, Halenur Kor, Fatma Hatun Esen. Şimdlik bu kadar. Aklıma geldikçe yazacağım. Başta dediğim gibi sadece zihnen şu an aklımda olmayan arkadaşlarım gönlümde yerlerini muhafaza ediyor.Sizlere, siz arkadaşlarıma sesleniyorum: Beraber olduğumuz günlerde güzel şeyler paylaştık, üzüldüğümüz de, sevindiğimiz de oldu. Hepinize ayrı ayrı teşekkürler ediyorum. 2011 yılında yine birlikte olmak, bir şeyleri paylaşmak dileklerimle, gönülden sevgilerle hepinizi kucaklıyor Allaha emanet olun diyor, esenlikler diliyorum.
17/Aralık/2010/Cuma/Bodrum
..
Şimdi buradan tanıdığım şiir arkadaşlarım değerli şairlere teşekkür etmek istiyorum.
Teşekkür etmekte geciktiğim şair beyefendiler ve hanımefendiler dışındaki, mümtaz şairler, şiirseverlerin adlarını tek tek saymak isterdim ama isimlerini unuttuklarım gönül koyabilirler.
2007 yılnın sonlarına doğru antolojiye kayıt olup şiirlerimi okurlarla paylaştığım günden beri; özellikle, şu son zamanlarda vefalarıyla destekleriyle, hoş görüleriyle medyun olduğum,
sayın şair Cevat Çeştepe, Sayın öğretmen şair Necdet Arslan, a saygıya değer bulduğum yine şiir arkadaşlarımdan İbrahim Eroğlu beye, aklıma geldikçe ilave edeceğim tabii sık sık haberleşmesek te değer verdiğim Tarık Torun, Ünal Beşkese,ye Ünal Akbuluta Hemşehrilerim Öğretmen Güneri Yıldız, Selami Tıraşlar beyefendiye,Oktay Çöteli beye ki,ayrıca yine çok değer verdiğim bir şair ve gönül adamıdır.
..
Kıyamam koparmaya
Hatta koklamaya
Öylesine güzelsin ki
Yakıştıramam yakama
Renk desem sende
Ahenk desem sende
..
Sayın İnci Germenliler'in bana yazdığı akrostiştir,hiç unutmamak üzere buraya kayıt ediyorum,kendisine sonsuz teşekkür ve sevgilerimle..
Maviliğin beyaz incisi, tebessümünü göğe sür artık
Eskizin başında, fırçayı renklere bulaştırmadan
Resim bitmeden, vurulmadan o son mühür
Vurup güz tonunu, yaprakları buruşturmadan
Ey! Tuvalin ustası gör halini, yüzünü güldür artık
..
