Gözyaşlarımı kuruttular anne,
Sevgilerimi çekiştiriyorlar her bir yanından
Karşılığında verilen bir yığın acı,
Ağlayamıyorum anne
Bir çağlayan gibi çağlarken içim! ...
Ellerim küçük olduğu için güzel,
Sevdiği için değil bir başka eli! ..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta