Benim annemin elleri hep toprak kokardı.
Yüzünde güneş yanığı hiç eksik olmazdı.
Sırtına yağmur olurdu yorgunluğu.
Elleri buğday başağıydı.
Bi' görmedim seril serpil dinlendiğini.
Öyle çalışkandı ki
Sanki gönüllü yorulurdu
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta