Benim annemin elleri hep toprak kokardı.
Yüzünde güneş yanığı hiç eksik olmazdı.
Sırtına yağmur olurdu yorgunluğu.
Elleri buğday başağıydı.
Bi' görmedim seril serpil dinlendiğini.
Öyle çalışkandı ki
Sanki gönüllü yorulurdu
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta