Animula (T.S.Eliot) Şiiri - İsmail Aksoy

İsmail Aksoy
1898

ŞİİR


17

TAKİPÇİ

Animula (T.S.Eliot)

Animula (*)

“Tanrı elinden çıkmış nüshalar, o basit ruh”
Değişen ışıkların ve sesin düz dünyasına,
Işığa, karanlığa, kuruya yahut ıslağa, soğuğa yahut sıcağa;
Sandalyelerin ve masaların bacakları arasında kımıldayan,
Yükselen yahut düşen, öpüşlerle ve oyuncaklarla avuçlanan,
Cesurca büyüyen, korku yaratacak denli ani,
Kol ve dizin köşesine geri çekilen,
Güveninin tazelenmesine hevesli, Noel ağacının
Itırlı parlaklığında haz alan,
Rüzgârdaki keyif, günışığındaki ve denizdeki;
Yerdeki güneşli örüntüleri inceler
Ve gümüş bir tepsi etrafında koşan geyikleri;
Karıştırır gerçekle hayali,
İskambil kağıtlarıyla ve papazlarla ve kızlarla memnun,
Perilerin yaptıklarıyla ve hizmetçilerin dedikleriyle.
Gelişen ruhun ağır yükü
Kurcalar aklını ve gücendirir daha da, günden güne;
Haftadan haftaya, gücendirir ve daha da kurcalar aklını
Emir sıygaları “-dır ve görünür” ile
Ve belki ve belki değil, arzu ve hâkimiyet.
Yaşamanın acısı ve düşlerin ilacı
Kıvrılıp yığar küçük ruhu pencere makamına
Britannica Ansiklopedisi arkasında.
Zamanın elinden çıkan nüshalar o basit ruh
Kararsız ve bencil, biçimsiz, topal,
İleri gitmekten ve geri çekilmekten aciz,
Sıcak gerçeklikten, sunulan hayırdan korkarak,
Yadsıyarak kanın tacizlerini,
Kendi gölgelerinin gölgesi, kendi kasvetindeki hayalet,
Bırakarak tozlu bir odada kağıtları karmakarışık;
Komünyon ayininden sonra yaşar sessizliğinde ilk kez.

Dua et Guiterriez için, hızla ve güçle coşkun,
Boudin için, üflenmiş parçalara,
Büyük bir servet yapmış olan için,
Ve kendi yoluna koyulmuş olan için.
Dua et Floret için, porsukağaçları arasında ölmüş köpeğin yanında,
Bizim için dua et şimdi ve doğum saatimizde.

T.S.Eliot (1888-1965)
(1948 yılı Nobel Edebiyat Ödülü sahibi) .
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy

(*) Latince bir sözcük olan “Animula”, “küçük ruh” anlamına gelmektedir.

İsmail Aksoy
Kayıt Tarihi : 9.12.2007 23:04:00
Hikayesi:


Animula by T.S.Eliot ‘Issues from the hand of God, the simple soul’ To a flat world of changing lights and noise, To light, dark, dry or damp, chilly or warm; Moving between the legs of tables and of chairs, Rising or failing, grasping at kisses and toys, Advancing boldly, sudden to take alarm, Retreating to the corner of arm and knee, Eager to be reassured, taking pleasure In the fragrant brilliance of the Christmas tree, Pleasure in the wind, the sunlight and the sea; Studies the sunlit pattern on the floor And running stags around a silver tray; Confounds the actual and the fanciful, Content with playing-cards and kings and queens, What the fairies do and what the servants say. The heavy burden of the growing soul Perplexes and offends more, day by day; Week by week, offends and perplexes more With the imperatives of ‘is and seems’ And may and may not, desire and control. The pain of living and the drug of dreams Curl up the small soul in the window seat Behind the Encyclopaedia Britannica. Issues from the hand of time the simple soul Irresolute and selfish, misshapen, lame, Unable to fare forward or retreat, Fearing the warm reality, the offered good, Denying the importunity of the blood, Shadow of its own shadows, spectre in its own gloom, Leaving disordered papers in a dusty room; Living first in the silence after the viaticum. Pray for Guiterriez, avid of speed and power, For Boudin, blown to pieces, For this one who made a great fortune, And that one who went his own way. Pray for Floret, by the boarhound slain between the yew trees, Pray for us now and at the hour of our birth.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İsmail Aksoy