Alperen Çakır Şiirleri - Şair Alperen Çakır

Sigaranın tütünü, ağızdan başa kadar dağılmış.
Kül rengi boz biraz kararmış.
Bayat ekmek yemekte sancımış.
Kül rengi sigara, acınası bir dal daha yakmalı.
Her şeyi baştan toparlamalı.
Yapıştırmaya gerek yok zaten ithal.

Yordun, yordun gene yoruldun üst üste koydun.
Anlamaktan yana akıl kârı değil, bu yorduğun.
Etten kemikten görünen.
Düşünce bir düşünceden.

Ağzımda kalan bir kaç lakırdı.
Şölen: demeç, avizeler takırtı.
Asi senden gelen bir söz bu bedenimde.
Akıl köşküm ellerim dizlerimde.
Şamdanlı gümüş kasede kesik çizik izler.
Orta açık bir tv.

Aşk.
Demirliklerden atladı,meşin rüyası.
Gözlerindeki mavilik memleketimin Hülya’sı.
Güney doğunun insicisi, sarı altın sarmaşığı.
Gitmek olmadan bulmak, farzı sanat buluağası.
Kelimelere tarifi yok bunun,yıllar yılı beklediğim yolculuğun.

İki yatak ve döşek arası ölüm.
Kabul edilen eldeki tek görünüm.

Alem değişti, zaman değişti.
Herşey akıp giderken,insan değişti.
Zamane yangınına kürek salladı.
Cehennem dünyada cehennemi aratmadı.
Sonra kendi hazin sonunu izledi.

Arada gözlerim gibi seni düşlerim.

Yarım bir dünya benim düşüncelerim.

Ben bir ölüyüm sevgi tarlasında.
Beyaz bir kefen kılacak namazımı.
İki elim şahit avuçlarım ağzımda.
İşte ben geldim diyebilmeliyim mezarda.

Bir nazlı gelincik üşür hovarda kaldırımlarda.
Bir eski sevdayı arar bulur işportacı kederinden.
Döner tren çığlıkları, bir memleket ağıdına.
Ak sarmışlar türküleri ambalaj kâğıdına.
Gelsin yine dolu dizgin.
Rahvan edip pusuları.

Emeklemek, yürümek, koşmak gibi aziz bir uğraş.
İnsan, insan kalabilmek asil bir kumaş.