Ne kaybettik kazandığımız neyimiz var.
Sen anlarsın beni! Ruh ve ruh adam.
Kanda revan olduk, rengimiz aktır.
Gönlü gönlümüze denk olan sevdamızdır.
Yok, İstemez ile yoğun savaşı.
Verdi ellerinden kaydı, yaldızlı nakışı.
Sevda sevilen ile olmak var imiş.
Gönül han konan yuva imiş.
Şimdi nasılsın diyeçektim pek beklenmedik oldu.
Anladım sen bir sevda yükü.
Sırtında insan külü.
Yanılmıştık meğer sevgi denen sahte ele.
Şimdi dökül bütün yüklerini.
Yokuş hep ilerde.
Yürekte olan sancının bıçak saplaması olduğunu;
Sanırdımki dikenin Bukadar gülünç durduğunu.
Öyle bir seski yürek hoplatır bedende.
Ey ciğer yakan gözler, izler mi sende?
Ufka bakış,belki de başka yönde uçan bir uçurtma.
Uyuz bir yoldaş ip kesilmiş elleri.
Nara ateş.
Serin bir yerde sende yerleş.
Rüzgar mı? serseri.
Hani yolum hani nerde biriktirdiğim.
İletir titreşim dolu gizliyi.
Bir dipsiz kuyuda yankı yapan sesi.
Kulakta çınlama dolu beliren.
Bir akıl ki, görünmesi onda var eden.
Bir başka seveceksin ayı, yıldızı, akşamı
Bir başka uyanacaksın sabaha.
Gündüz bir başka olacak gölge etmeden yıldızı.
Eftaline yanacaksın güneşte.
Eftali kan kırmızı yürekler de.
Toprak gibi seveceksin yeşerecek bahçen.
Yağmur, elindeki tepsinin tınısı.
Yankı eden, elindeki tılsımı.
O ses ki vehminde ince bir inilti.
Karar yokuşunda artık aslan kesildi.
Dikildi önüne icazet sandığını açtı.
Ne yolcular ağırladım.
Nede senden ayrı bir diyardayım.
Senin bırakıp gittiğin noktadayım.
Bir iz senden kalan bir nefes varlığın, alemde dolaşan
Kıtalar aşan.
Hani yolcular gelip gittimi! Hepsini aynı yerde aynı gözlerinden baktım bir an öteye gitsem korkarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!