Sen gidince
Beynim çöl, aklım Mecnun oldu
Yıkıldı, yıkılmaz sandığım
Sevda mülküm
Yoklukta her bir yanım
Zebun oldu.
Yolların sonunda vurgun gözlerin
Gözlerin ruhumu aydınlatan nur.
Perdesi açılır bütün gizlerin
Ruhum gözlerinle cenneti bulur.
Sen yokken gurbettir bütün şehirler
Sevmek gözlerinde uyanmaktır,
Sevmek gözlerinde yaşlanmak
Mutluluklar sokağında.
Rabb’im gözlerinde tutsun beni
Rabb’im gözlerinle,
Duam budur gönül gözüm...
Şiir bitti
Tüm sözcükleri idam
Sevinçlerimi haram ettim
Gönlümün dar ağacında.
İmkânsızın giyotininde boynum
Tüm duygulara sehpa kuruldu
Dünya derler bir imtihan
Cevap sırlı, soru sırlı
Ne can dinler ne de canan
Gülü sırlı, hârı sırlı
Adem ile başlar bu sır
Kimde kalmış kimin ahı
Bekle sabrım sırası var.
Yerde kalmaz ah, eyvahı
Bu dünyanın sonrası var.
Çürüse de tüm bedenin
Vel asr
Asra yemin olsun
Yemin olsun zamanın sahibine
Ve mekanı var edene
Seni bana yâr edene
Bir dahi ağyar edene
Hoş geldin can, gönlümüze
İyi ki varsın Yiğit’im
Şifa oldun ömrümüze
Gönlüme yârsın Yiğit’im.
İyilik olsun hep özünde
Geceyi söndürdüm yorgun düşlerde
Gözüme kirpiğim düşmandır yine.
Payıma düşen hep vurgun düşlerde
Dertlerim bucaksız ummandır yine.
Bir yanım yaradır bin yanım bere
Yokluğun mengene sıkar canımı
Yokluğun yolumda bir duvar gibi
Paramparça eder her bir yanımı
Beynimi kemiren canavar gibi.
Yokluğun ruhumda doğmayan güneş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!