kimse yar olmadı kırık gönlüme
üstü kalsın bu sevdanın
derdimi gömdüm kalemin mürekkebine
öcü kalsın bu sancının
kara kara düşünürsün
sen yürekleri üşütürsün
boynunu büker yürürsün
üzülme alicanım üzülme
dünya ile bir başka oldun
Kulların en şereflisi
Ümmetin değerlisi
Sever Allah sever Kur'an-ı ezberleyeni
Okudukça yakın olur Allaha kişi
Kalbinde Allah sevgisi
Yüzler gülümsediği zaman değil,
kalpler ürperdiği zaman seviyor insan
Sevgiye muhtaç kalıyor.
Sevgi diyor kimi diller
Kalp işitirse yazıyor nameler
Sevgisizken mi anlıyor sevginin değerini insan
Sevgisiz yaşanmıyor bu dünya anlasana
Gülmek o kadar kolay mı sanıyorsun
Hadi sen de benim gibi ağlasana
Ağlamak rahatlatır mı sanıyorsun
Sevgisiz yürümüyor bu dünya baksana
Hayat itti beni, itti en tenha köşeye
haykırdım sesimi duyuramadım kimseye
zaten hasret kalmıştım ben sevgiye
sevgisizliğimle kala kaldım
hayat itti beni, itti bütün gücüyle
silen olsun gözyaşımı ağlamıyayım artık
her gece figan heryanım yıkık
duyan olsun hıçkırıklarımı
kara bahtıma verin bembeyaz ışık
sarılmadım mutluluğun ufkuna
Hadi artık bu son şiir olsun
Döktüğüm son gözyaşı
Söktüğüm son hece olsun
Bu son olsun son...
Aldığım son yara olsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!