Gecenin bir ışığında yapayalnız
mum ışığı kalemim gibi melul
gölgem eriyen mum mağdur
ve benliğim karanlıkta meçhul
gecede ışık yalnızca kalemimi ısıtıyor
Sana söylemekle yanlış yaptım
Yüreğimi dinlemeseymişim keşke
Seni sevmekle baştan hatalıydım
Yüreğini sevmeseymişim keşke
Bileydim başka yarin var
bırakın da hayatı dolu dolu yaşayayım
gençliğimi tanıyayım, mezarda ağlayayım
bırakın hayatta güzel anılarım olsun
gelecekte gençliğimi anlatayım,
bırakın aşkı tadayım sevgiliye varayım
gençliğim ah gençliğim,
Bir gülü kopardığımda
Dikeni canımı acıtınca anladım,
Dalda kalması gerektiğini
Bir sözü söylediğimde
Bir kalbi kırınca anladım,
Ağızda kalması gerektiğini
hiçbiriniz anlamadınız beni
bırakacağım boşluğa kendimi
hiçbiriniz sevmediniz beni
sevdireceğim toprağa kendimi
okuyacaksınız artık;
ne kadar kelime bir araya gelse nafile
ne sen kelimelerle anlatılacak kadar küçüksün
nede kelimeler narin yüreğini kaplıyacak kadar büyük
ne dile getirdiğim sözlerim anlatabiliyor seni
ne yazdığım kelimeler tatmin ediyor beni
Yüzüme bak
yüzüm de gözlerimi ara
bulabilecekmisin
bulursan gözlerimi
içine bak
yaş görebilecekmisin
Elim kalbime ulaşabilse
söküp alabilsem bu acıyı
içimden bir çıkabilse
kusup atabilsem bu acıyı
Kulaklar duyabilse
yar olsan şu gönlüme
düşmem dünyanın derdine
acıyı sorsan özüme
kapılsan gönlümün seline
sefa gelsen yüreğime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!