Sen de haklısın sevgili, eğer sevseydin
bunca şiiri sana yazmayacaktım
uçan kuşlara
uçurtmalara
belki de neşeli çocuklara yazacaktım
Bir öylesin bir böyle hayat
Anlamıyorum sadece benim aleyhimde mi bu saat
Bu zulüm, bu acı bu, devranda mı maksat
Hiç vermedin bana mayhoş bir tat
Seni sevmek niye bu kadar zor geliyor bana
hayat cephede
ruhum hedefte
hüzünler mevzide
hayttan bir nebze
kılıç balçıkta
Al götür dağların ardına beni anne
Buraların havasına alışamadım
İnsanları ile tanışamadım
Al götür sanki yaşayamadım anne
Al götür yalan dünyadan anne
Katık sözlerinize, çatık yüreğinize
alıştım artık...
miskini sövmenize, kurnazı övmenize
alıştım artık...
Ölüm isteyince gelseydi
dünyada iyi kalırmıydı?
hüzün isteyince bitseydi
şairde kalem dururmuydu?
Bir bir aldın sevdiklerimi benden
ne fark eder can çıksa da bedenden
mahrum kaldım hep aşktan sevgiden
almadığın bir canım mı kaldı
bir bir aldın sevincimi benden
Erkeklerde ağlar
gözden ırak tenha yerlerde
erkeklerde ağlar
bazen bir kadının dizlerinde
bazen bir şiirin dizelerinde
bazense kendi sessizliğinde ağlar...
Sen!
güldürdüğünü sanan kişi
ağlatıyorsun...
yüreğimi her defasında yaralıyorsun
Sen!
teselli ettiğini sanan kişi



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!