1952 - Mechul (hos geldi sefa geldi)
Tam pes etmişken bir bakımışız ki,
hiç kimsenin gitmediği bir yol açılmış önümüzde,
sadece usulca yürümekten başka bir şey yapmaya gerek yok.
Yürüyeceğiz o yolda fiziksel ve ruhsal enerji tükenene kadar.
O yol hangi yoldur biliyormusun, ne bilmiyormusun!
Nerden bilebilir ki insan, sürekli gittiği ve aşina olduğu yolu.
İşte o yoldayız.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
yaşarsın hep içinde.kendinde..tebrik ve sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta