Ne zor şeymiş seni sevmek
Ah bir bilsen keşke
Elde değil vazgeçmek
Garip başa geldin bir kere
Güzelsin, yeterince akıllısın
Ve inan ki hiç şüphem yok
Sen temiz bir insansın
Tamam, hepsine eyvallah
Yalnız koca bir kusurun var
Farkında mısın bilmem
Sen biraz kendini beğenmişsin
Benim seni beğendiğim kadar
Ne yapalım o kadar da olsun
Belki de sen haklısındır
Bu hayatta en iyisini bulursun
Sonra canın her kimi isterse
Koşar adım onun olursun
Belki zengin bir züppe
Ne bileyim bir işadamı
Hani artist gibi yakışıklı
Kasıntının biri belki de
Ama söylemeden edemem
Bak buraya yazıyorum
Kimse benim kadar seni sevmez
Bir gün kırışınca o gül yüzün
Sana bir tas su bile vermez
Tuhaf olan nedir düşündün mü hiç
Sen güya mantık insanısın
Sorsalar bilime inanırsın
Belki bir takım insanlara da
Bak orasını ben bilemem
Her nedense inanmadın bana
Ben sana kalbimi verdim
Düşler kurdum üstüne
Seni göklere yücelttim
Şiirler yazdım ağlayıp
Mevla’ya yalvarıp
Bir de kitap serdim önüne
Yetmez gibi hasta düştüm
Sen ne mi yaptın
Adımı deli koydun
Hiç umursamadın
Söylenecek ne kaldı ki
Aşk dediğin gönül işi
Aşkta mantık aranmaz
Bu işe akıl sır ermez
Hem bir formülü yok ki
Tutup sana ispat edilmez
Ne deney yaptın üstümde
Ne adam akıllı inceledin beni
Hay ben senin aklını seveyim
Aklı havada akademik sevgili
Kayıt Tarihi : 9.2.2015 20:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!