Ben bir garip elektronikçiyim
Yarı iletken geçer günlerim
Önce insan sonra mühendisim
Hızlı yarış atı hiç değilim
Elektronlar savurur beni
Oysa ben hep düşünürüm seni
Akımlar akar üstüme seri
Bedenim ısınır direnç gibi
Gezinirim baskı devrelerde
Lehim kurşunu işler ciğere
Bakırdan yollar saklı yeşilde
Ayaklarım dolaşır vernikte
Mosfet kadar güçlüdür hislerim
Benim yüküm sevdadır sürerim
Diyotlardan yol bulur geçerim
Dirense bile zener bilirim
Bobinler başımda sarmaşıklar
Beni ihbar ediyor buzzerlar
Peşimde transistör ordular
Rölelerde kurulmuş pusular
Radyo frekansları havada
Karışmış manyetik dalgalara
Düşmüşüm gürültülü toprağa
Beni şu sönmüş LED’lerde ara
Sen erişilmemiş işlemcisin
Kimseler sana kod derlemesin
Benimsin sen adın söylenmesin
Yarı iletken senelerimsin
Kayıt Tarihi : 16.9.2014 20:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!