Anladım dargınsın, demek’ ki bana,
Ne zaman gördüysem kaçtın sen benden,
Bir zaman biz dosttuk, ne oldu sana,
Hep benden kaçarsın, selam vermeden.
Hani biz hep dosttuk, dost kalacaktık,
Dokunur oldu, bazı sözler bana.
Yoruldum.
Hayat, acımadı bana
Ve.....
Her gören bir tuhaf bakar oldu, ak sakallarıma
Dün dolaştım.
Dolaştım’ da, haramiler şehrinin parklarında
Hoş kokan gülleri gördüm.
Bahçelerinde çeşit, çeşit çiçekler gördüm.
Bir hasret sızısı, varken içimde
Güler’ mi yüzlerim, hasret bitmeden
Zamanın gelmişse dur diyemezsin
Hakkın yoktur buna, izin vermezler
Nefes nefese geldiğim yerde
Can bitti ben bittim
Yoruldum düştüm koltuğa
Dışarıda sicim gibi, yağmur yağmakta
Bir taraftan da, çılgın gibi şimşekler çakmakta
Yordun be, beni
Hayat.
Oysa ben, yorulmaz sanırdım kendimi
Sen beni yordun hayat.
Yordun.
Düşünmeye bile, halim yok şimdi.
Düşünme, dostum.
Düşünme.
Düşüne, düşüne ben bu hale geldim./ bak bana,
Çürük, bir ağaç gibiyim şimdi.
Üflesen yıkılıp kalacağım.
Buna rağmen yapıştım direniyorum hayata.



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!