Ahmet Yozgat Şiirleri - Şair Ahmet Yozgat

O ezeli kafiye ki,
Kekitmiştir temreni Karaca bir oğlandan,
Koca Türkmen Yunus babadan sektirmiş ciridini,
Öfkesini rahminde saklayarak bize kadar getirmiş.
Bu yüzden sinsice yaklaşır ovaya o at,
Eğer usta bir seyis olup kollayamazsak arkadan,

1/:
Beni sorar ter içinde
Kör kurşunlar rüyâmda...
***
Değiştirsem gün be gün göğsümün hedefini
İkamet adresimi sahralara taşısam

1/:
Daha kuşanmamıştı sabahı yıldızlar
gecenin kara yüzü inatla direnmede
Bileylenmemişti yıldızlar.
Sözü en ince yerinden
Koparmıştı zamanın ivedi hali.

1/:
Saçların turnaların göç yolu
Gurbet eker kıyısına katarlar.
Diz kırıp tespih tespih
Azmin ve yorgunluğun mor tuvalinde
Uzak güneşlere kanat çırparlar.

1/:
Yüreğim hüzün çalıyor bu akşam,
Bağlamaların nutku onun için bağlandı,
Tutunup yelesine sarışın bozlakların,
Ve Muharremertaş’ın terkisine,
Gurbet gurbet ağlandı...

II/Kaşmir keçisi üzerine inatlaşma bilimi…

Ya yaralı ins,
Ya da kapkaranlık gözleriyle Kaşmir keçisi,
Babamdan işittim: “Oldukça iyi cins! ” imiş…
Eli çaprazlama kesilmeseymiş Hindu dokuma ustalarının,

1/:
Sır satıyorum bozlaklarda fütursuz…
***
Nehirler bal taşırken taş ağlıyor yamacım
Kan kusuyor kralım çürüyen ellerinden
Çatlamış kırk yerinden

1/:
Kur örsünü kabirler rıhtımına
Demircisi son şehrin...
Çorak vahalarda uyuyor güvendiğin kahinler
Dağılmış şirazesi kutsal hıncının
Hurmaların ağustosu delirmiş

1/:
Sormadın hiç sevdiceğim:
Neden yedi başlıdır aşkın ejderi?
Yani yürek akar burnundan alev yerine.
Niye?
***

1/:
Gün çavar şiirimin üstüne...
Bir kervan nara atar,
Çöllerde ve üç beş kalibrelik kumlar azdığında.
Beni bulman için o naraya tutunurum işte,
Zamanın su yolu Leylane...