Ahmet Yozgat Şiirleri - Şair Ahmet Yozgat

1/:
Ben ve sen iki su arama çatalıyız ey Leyla,
Aranırız yüreğimizin geometrik düzleminde aşk ile.
Bir kuyu açarız. Kuraktır...
Bir kuyu daha açarsak... Yine kuraktır...
Bir kuyu daha açarsak... Yine kuraktır...

1/:
Gürgen oturaklarla ısırılıp
Kurutup verimli vakitlerimi
Ardda kalanların önlerinden başlatıp
Demir paraleller sürerek dağ doruklarından
Nokta nokta teğet değip soğuk istasyonlara

1/:
Karaca bir oğlandan işitmiştim:
“Gönüldür,
Bazen deli,
Arada bir durgun sulara döner”miş.
Ve kuşlar gibi kafesinin kapısını açık bırakmaya gelmezmiş,

1/:
Terkettim sevdamı bir göç öncesi ağalar…
Usul, ağır ve aksak...
***
Önümde zeheb belikli küheylan katarları
Arkamda gri dumanları minyatür hanedanımın

1/:
Aynalar…
Açık olun bana karşı.
Sathınıza yayılan buhur düşmanım
Ama uzanmalı asam hayalimdeki gün sarısına
Çıkıp bir kısrak terkinde

Beynimdir Hıçkıran Ben Değilim ki
1/:
Gündüzü büzülüyor o ilk gecemin
Al sayfalar duruluyor üstüme
Rüyam çalıyor uykularımı
Ruhum hıçkırıyor ağlıyor dudaklarım

Daha kuşanmamıştı sabah zırhını arsız yıldızlar
Bileylenmemişti gecenin dişleri daha
Gönlüne dolu yağdı buluğa erdi beynim
***
Elleri yurt torağı gibi çorak ve nasırlı
Mintanı yakasız sakalı dört mevsim adam

Şiire beş vardı henüz,
Kalbim ince ve tatlı tatlı, kaşınmadaydı…
Daha kuşanmamıştı sabah zırhını,
Çıkmamıştı Kuşluk Dağın başına arsız yıldızlar,
Bileğlenmemişti saldırgan gecenin abanozdan dişleri daha,
Arzuladı özünü ve arşa durdu kara kuru ellerim,

1/:
Biliyorum...
En beklemediğim bir anda,
En çok beklenen anım geliyor...
Tükeniyor biriktirdiğim kırmızı bilyelerim.
Bilirim...

1/:
Bulutlar sana güler,
Ey son satırı kurumuş gözpınarlarım...
***
Buharlar,
Buhurdanlar,