Yıkılır upuzun aynalar gövdelere
Uzun yılların akşamına doğru
Öpüşlerin dikeninde kan
Sarsıntıların kucağında kış
Kanlı gömlek biçmede insan
Bu nasıl bir bakış.....
Bu hızlı dönüşlerle
Zaman el çırpıyor saatlere
Her hasat sonu uğurlanmada insan
Geldiği yere…
Ömür biçiyor takvimler
Canlı cansız bedenin,
Sahibidir her yerin,
Her an O’na yönelin,
O’dur Yaratan O’ dur...
Bizi ayakta tutan,
Bu kentin kaldırımları hasta insana döndü.
Kıvrılıp dönen yollar, bu yanmayan ışıklar,
Yorgun gezintilerde tüten ışığı söndü,
Ben umudu ararım, umutsuzluk kucaklar...
Ne zaman hatırlasam kaderime yanarım
Tarih boyu bu millet
Egemendir her zaman,
Meşalemiz hürriyet,
Kutsaldır bize vatan.
23 Nisan canım
Olgun bir insan isen
Hor görme kimseleri.
Bir ben vardır bir de sen,
Herkesin ayrı yeri.
Makam,bilgi bir şanstır,
Görmek istemezdi insanoğlu
İşsizliğin, yoksulluğun izini yüzlerde,
Korkunç ezikliğini kaderin
Barındığı bu yerde...
Yırtardı körpe geceleri kahrından
Ben gidersem anım kalsın.
Cismim gitsin sanım kalsın,
Türeyecek kanım kalsın.
Dostlarıma selam olsun.
Öğrendim, öğrettim, durdum,
Karınca örneği
Ak günlere giderim ince ince
Bakarım mutlu yarınlara,
Yaşam süresince.
Yeşillikler içindeki evrende
Doğmak istiyorum yeniden
Bir kış gecesi!
Genişlerken mavi gökler üstüme
Yıkılır kayalıkları bağrımın
Güneşin kırpıntıları göz göz,
Uzanırım kanepeme upuzun,
Yorganım rüzgar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!