Ahmet Kemal Şiirleri - Şair Ahmet Kemal

ANNE HATIRLADI ÇOCUKLARINI
Anne hatırladı çocuklarını
Değeri azalmayan hatıralarını
Ölüler koşar artlarından
Kuşkulu ses verir zamandan
Her gece biri gider biri gelir

İÇİMDEKİ AYDINLIĞI KARANLIĞA VERMEYEYİM

‘İçimdeki aydınlığı karanlığa vermeyeyim’
Müzikle yürüdüm İbrahim
Keskin bıçak ve İsmail
‘İçimdeki aydınlığı karanlığa vermeyeyim’

SEVGİLİME MEKTUPLAR
1
Aşk mektubu yazdım sana
Oturup
Dün gece
Ağladım uzun uzun

BEN ŞİMDİ SİZE POST-NİŞİN
1
Bahçeler adına hakikat çeşmesi
Yeryüzü parsellenmiş yılanlar
Güllerden ve çiçeklerden soyulmuş
Hız durulmamış gökyüzü

ATLAR GİBİ

Atlar gibi sevdim
Rüzgârlar gibi coştum
Yoruldum

ÇATANA

Hoş geldin ölüm
Ufuklarımızda göründün
Şafakla gelen ölüm
Grupla gelen ölüm

BİR GÜNEŞ BATTI
- Erdem Beyazıt için-
Bir ay doğdu gökyüzünden yeryüzüne bizim yüzümüze
Ve bir ses yükseldi yeryüzünden gökyüzüne bizim yüzümüze

Sebep ey sebeplerin sebebi

YİTİK DÜŞLER 3

Ey Kutsal Gece

Ey kutsal gece
Tarihin nazlı ecesi

YUSUF İLE ZÜLEYHA
İşit bu melodi yalnızlığını
İşit ey solgun benizli
İşit ey karanlık korkunç yüzü
(Amerikalı)

MONA LİZAMONA LİZA

Ruhunda nasıl bir yangın alevlenmekte ki her an
Parıldamakta yüzünde o buruk gülümseme
Gözlerin sonsuzluğa dikilmiş ışıklı bir pencere