Kirmenle eğirdiğin yünmü
Bir ucu bulutlarda sevgimi
Sevginin renkleri varmı
Üşürmü ipleri anne?
Al yeşile boya ellerimi.
Ve beklenen cemre düştü toprağa.
Sen toprakta tohumsun, suskun,
Tutsağı olma karanlığın, güneşe yürü;
Sabrınla kar umudunu,
Aşkınla kar özlemlerini,
Her köşe başında çıkarıp kokladığım, mendil,
Göğsümde bir sır gibi sakladığım, resim,
Sevdam, sabrım,
Sevda dediysem sen; dağdan kopma,
Sabır dediysem ben; kayadan kırılma,
Eşiğine, sana geldim, kapına, aşkımla...
Ayrılıkla beslenir ömrüm
Acılar biriktire biriktire
Onmaz çürükler içindeyse yılların
Birazda ben eskitim seni
O yangın alazından
Ne leyla kaldı
Güz zamanları
İkindiyin mesela
İçimiz akardı yan yana
Sessiz uzardı gölgemiz
Güneş dolardı gergefine
Sen gergefine güneşi işle.
İnanki baharı görmesem
Gözlerini bahar sanacaktım.
Gelirsen bir gün bana
Yıldızlar iner suya
Mavi tırnaklarıyla geceler
Kara meşenin direncine, derinliğine
Sen iklimine benzersin
Dağlarımın güzelliğisin
Bir çift gamzenin duruşuna
Parçalanan ayna kırıklarında yüzün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!