Hasretten eskiyen prangaları,
Mahpuslarda Ahmed Arif taşıdı.
Özlemin açtığı tüm yaraları,
Kalemiyle Ahmed Arif kaşıdı.
Umut yaydı hayal ile düş ile,
Haber saldı gökte uçan kuş ile.
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Maalesef bulunmuyor Nevzat Bey...
Hele Ahmet Arif gibiler...
Saygıyla, rahmetle anıyorum sayenizde..
Tebrikler vefalı şahsınıza...
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta