Ahlâkî Çöküntü Şiiri - Nurettin Sevim

Doğru ile eğri karıştı artık.
Yalan süslenerek geçti en öne.
Haya unutuldu, edep silindi,
Para hüküm sürdü döndü her yöne.

Utanma kalmamış yüzde göz varken.
Yalan doğrulardan önde yürürken,
Edep terk edilip çıkar girince
Ahlâk da çürür her şey çürürken.

Büyük küçük bilmez oldu neslimiz.
Saygısı kalmadı hiç bir değere.
İyi susturuldu, kötü övüldü,
Çatladı küheylan kaldık eyere.

Ne utanma kaldı, ne ar ne namus.
Vicdan sustu, içten içe koktu tuz.
Bir milletin sonu başlar bu yerden,
Ahlâk kalmayınca gelir sonumuz.