Fani Dünya Şiiri - Nurettin Sevim

Bu fani dünya yalanmış meğer.
Sen de fanisin insansan eğer.
İnan bu hayat kulluğa değer.
Fanidir dünya. Fanidir, fani.

Hayat kısadır, tez gelir geçer.
Ne yaşlı, ne genç, ne çocuk seçer.
“Ecel şerbetin her nefis içer.”
Fanidir dünya. Fanidir, fani.

Dünya yalandır, sakın inanma.
Zevke, sefaya, şöhrete dalma.
Nefsine uyup, sakın aldanma.
Fanidir dünya. Fanidir, fani.

Allah’ı unutup, paraya tapma.
Hak yolu bırakıp, batıla sapma.
Güçsüzün elinden ekmeği kapma.
Fanidir dünya. Fanidir fani.

İnsan dünyada buğdaya benzer.
Dünya değirmen durmadan ezer.
İnsanlar gafil, boşuna gezer.
Fanidir dünya. Fanidir, fani.

Şu kısa ömür geçmesin boşa.
Sonunda vurursun başını taşa.
İstersen bin yıl bir ömür yaşa.
Fanidir dünya. Fanidir, fani.

Gençlik bir çiçek, güldendir solar.
Simsiyah saçın, beyazla dolar.
Kimisi göçer, kimisi konar.
Fanidir dünya. Fanidir fani.

Ahiret yurdun, dünya ekenek.
Sen de oyalan ölünceye dek.
Kim ne ekerse onu biçecek.
Fanidir dünya. Fanidir, fani.

“Fani dünyada insanın hali:
Gölgede bekler, yolcu misali.”
Vuslata ermek, asıl visali.
Fanidir dünya. Fanidir fani.