Mevsimler bahara erse ne fayda?
Çiçekler dalında kuruyor anne.
Takvimler yılları görse ne fayda?
Ömürler anında duruyor anne.
Kin, nefret bulutu sarmış dünyayı,
Gül ne olur, gül yüzünü göreyim
Gülşeninden güllerini dereyim.
Gül birtanem! Muradıma ereyim.
Gülizarım, gönül harım sevdiğim;
Ümitvarım, namus- ârım sevdiğim...
DEMEYİN!
Cemaliyle mest olup, uzaklara dalsam da;
Bir sultandan intizar aldığımı demeyin,
Hicranıyla çaresiz, yapayalnız kalsam da,
Sakın halimden bizar olduğumu demeyin.
HESABIM VAR!
Yiyip Türk’ün ekmeğini,
Azanlarla hesabım var! .
Seçip zalimden beyini,
Ezenlerle hesabım var!
Bunca yıl âlemde bin dertli gördüm,
Eminim çoğunda yoktu bu efkâr.
Bir ömür sevgiyle bir dünya ördüm,
Sanki cehenneme soktu bu efkâr.
Her zaman her işte Hakk’ı aradım,
Bir firkat acısı, bir canan nazı;
Öldürmez diyemem, öldürür beni.
Ezelde yazılmış bu kara yazı,
Öldürmez diyemem, öldürür beni.
Gülüpte geçerim derdi yok gibi,
Başı karlı dumanlı dağların ıssız koyaklarında
Kara sevdasını çığırır hırçın rüzgârlar bir yiğidin.
Ve derler ki;
Vazgeç!
Varsa bile bir nebzecik ümidin.
Sizin ki olmayacak duaya âmin!
Bil ki fânî ömrümüzün,
Çoğu gitti, azı kaldı!
Dâim sürmez biter hüzün,
Çoğu gitti, azı kaldı!
Dolup taştı dünya hanı,
Verilmiş bir emir ile,
Daim Hakk’a yol alalım
Sayılı bir ömür ile
Daim Hakk’a yol alalım
Ümidimiz hiç bitmesin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!