Ahh, vefa, sen ne hüzünlüsün bu günlerde.
Sana bestelenen nağmeler anılarda düğümlenmekte,
İç çekişlerin içinde, cam kırıklarının yansımasındaki gizemlerde.
*****
Vefaaa, İstanbul’da bir semt,
Ahhh, Vefaaaa, ölümsüz hayat gazelinde bir bend.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta