N’ola kim yârânın cemâlini bir dem görebilsem,
Rûy-i zîbâsına pervâne gibi cân verebilsem.
Lîk hicrân girdâbında ser-gerdânım nihâyetsiz,
Ne bir dürr-i kevser içtim, ne de lütfunu bilebilsem.
Âh ki, mestân idüb ser-mest oldum aşkın bâdesinden,
Ne hâkde karar var şimdi, ne nârın âteşinden.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta