Son Yaz'ım Şiiri - Ben Özge 2

​her b'akışında
g'sözlerinden şelaleler b'akıyor içime
eriyip gidiyor gam dağları
ayaklarımın altından

​rüzgârın, saçlarımı uzatmaya yeminli
rüzgârın, kuşların kanat çırpışı gibi

adın ezelden mühürlenmiş kalbime
adın ebede kadar dua gibi dilimde
seni anlatıyorum her gece kainata
yazıp seni hece hece
d'okuyorum benli sözcüklerle

ey gelişini sevdiğim!
gel de p'aralansın hüzün perdelerim
gülüşünle gül bahçeleri büyüteyim
gözbebeklerimde
sulayıp sesinle, uyutayım sessizliğinle

son yazım'da sen düş'sen gözlerime
düş'sen de gözlerimden
karışacaksın mevsimlere
ayak izlerini büyütecek nisan yağmurları
çocukluğuma sinmiş kokunla
sen kokacak dağlar,
sen kokacak kır çiçekleri
ayak izlerini silemeyecek
kumsala vuran dalgalar
saklayacak denizin tuzu nefesini

ey gülüşünü sevdiğim
gül de gülüşünle
gün tutul'nsun pencereme
mahmur bir uykudan uyanayım
sıcaklığınla
ya da sana rastlayayım aniden
dik bir merdivenin son basamağında
şaşkınlığımı mazur gör olur mu?
heyecandan titrerse ellerim
kalbim çırpınırsa sana doğru
soluk soluğa

geç geldin diye kızamam sana
dağınık karşılarsam seni,
niye diye sorma bana?
soğuk bir kışa apar topar veda ettim
sevdiğim
gelişinle azat olup zemheriden
taze bir ömürle bağışlandım bahara