Yüreğim yanarken alev, alev
Yaralar hala kabuk bağlamamışken
Gene sen çıka geldin umutsuzluğumun tavan arasından
Seninle artık küçük bir çocuğun yüzüydü sanki aşk
Bilinmedik şehirlerde yaşayan.
Hani bir gün ‘’Şimdi ağlamak değil gülmek zamanı’’ demiştin
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
