Ah Dedikçe Şiiri - Haydar Demoğlu

“”Ah Dedikçe””
Ah dedikçe yüreğim bükülür, kemiklerim kütüler,
Vefasız bu yalan dünya, insanda bırakır ne izler,
Her iz, ömrü gıdım, gıdım biçer, yıl gibi geçer günler,
Neden dünyada azdır? kemliksiz, ahde vefa gönüller,
*
Ah çektikçe, erim, erim, erir gider, bu deli yürek,
Maşuk ki aşıkına çektirir, nerede, nerede dem sürmek,
Yaş ilerledikçe, gönül hassaslaşır, kırılgan demek,
Hak; sevilen, sevenin duygusunu, sömürmese gerek.
*
Saniyen, Salisen, Ahiren; insana ibrettir Hak’tan.
Gönül ahla abda, abide masivadır, hadis ruhtan,
Yüzün görürsün camdan, özün görürsün can-ı cemalden.
Baki değil dünya, kalan; noş-u muhabbettir insandan.
*
Demoğlu; gönül enginde, muhabbet yok, dengi denginde,
Kimi içkinin, kimi muhabbetin sarhoşu, eğninde,
Fani; cihan-ı mahlûk, baki olan hoş seda, bu demde,
Sevgi, saygı, vefa ölmüşse, ne işi var ruhun tende.

Haydar DEMOĞLU/ Aliağa/İzmir