Atatürk’ün Hayatı(hd) Şiiri - Haydar Dem ...

***** Atatürk’ün Hayatı *****hd
Yedisinde yetim kaldı,
On’un da öğretmeni tokatladı,
On yedi’sinde subaylığa adım attı,
Yirmi dört’ünde tutuklanıp hapis yattı,
Yirmi beş’inde sürgüne gönderildi,
Otuz’unda pasif göreve verildi,
Otuz yedi’sinde böbreğinden hastalandı,
Viyana’da iki ay hastanede kimsesiz yattı.
Bu arada komutasındaki ordusu dağıtıldı.
Otuz sekiz’inde görevine son verildi,
Yoktu; giyebileceği bir tek sivil elbisesi dahi,
Birde hakkında tutuklama kararı çıkartıldı,
Otuz dokuz’unda idama çarptırıldı,
Yıkılmadı, yılmadı, yorulmadı,
Amacı; halkının yarınlarını kurtarmaktı.
Tarihe gömülmek istenen, bu milleti,
Anka kuşu gibi küllerinden var etti,
Halkına, halkının imanına, inandı, güvendi.
Kendisinin ve milletinin göğsünde bu inancı…
Sanki çelikten bir setti, bir siperdi.
Engeller; hayallerini söndüremedi,
Her engel azmini katlayıverdi,
Kırk iki’sinde kurdu CUMHURİYET’i
Türk Meclis onu Reis-i Cumhur etti,
Kırk üç’ünden elli yedi’sine geldi,
Son on dört yılda da boş durmadı,
Ülkesine, halkına “muasır medeniyeti”
Çağdaşlığı demokrasiyi getirmeye uğraştı,
Kimdir bu diye soranı ayıplarım tabi?
O Mustafa Kemal Atatürk; başka kim olabilir ki
O yaşadığı asrın eşsiz kahramanı,
Milletinin üzerine çöken kara bulutları,
Yel gibi dağıtıp, ardından gün gibi doğandı,
Bu milletin çöküşünü seyre dalanları,
Şaşırtan bir rüyaydı sanki bir kasırgaydı
O Mustafa Kemal Atatürk ki asrının dâhisi
On kasım bin dokuzyüzotuzsekiz’den beri,
Hissedilir oldu hep onun dimağının eksikliği,
Özeneni çok amma, dolduran olmadı yerini.
Olamayacakta olmayacak bu gidişle belli ki…
Haydar Demoğlu //İzmir 2008