Siz hiç;
kendi çocukluğunuzla yıllar sonra karşılaştınız mı ?
Onun; o buruk çıkmayan sesinde..
kendi haykırışlarınızı, duydunuz mu ?
Kendinizi, teselli eder gibi; sırtını sıvazladınız mı ?
Ah be çocuk ;
Hani;
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
çok kötü oldum okurken bir daha okuyamam çıkmaz aklimdan unutana kadar Allah'ım sabır versin bütün yetimlere geri kalanlara çok ağır geldi bana
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta