Ağlıyor çocukluğum oynarkencanı yanmiş,
Ağlıyor çocukluğum ağlamayı anlamış,
Ağlıyor çocukluğum oyuncakları alınmış,
Ağlıyor çocukluğum göz yaşları geç kalmış.
Ağlıyor çocukluğum geçen zamanı anlamış,
Ağlıyor çocukluğum oyuna alınmamış,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Çocuk kaç kere dedim sana
Saçlarını denize bakıp tarama
Düşersin, bir gemi geçer oradan
Koca bir leke kalır ardından
İçimizdeki çocukların mahsunluğu,eriyen zaman ile gözlerimizden fışkırıyor belki...
saygılar
her ne olmuşsa ...çocukluğumuzda olmuş.o zaman ekilmiş sevgi..o zaman tanışmışız öfkeyle..ayrılıkları ilk o zaman tatmışız..
gönüp de gitsek geri ..hiç ağlamasak çocuklukta...saygılar.
tebrikler sair!siir güzeldi....yakup icik almanya
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta