Nasıl etmeli de ağlayabilmeli
farkına bile varmadan?
Nasıl etmeli de ağlayabilmeli
ayıpsız,
aşikare,
yağmur misali?
Bursa'da eski bir cami avlusu,
Küçük şadırvanda şakırdayan su.
Orhan zamanından kalma bir duvar...
Onunla bir yaşta ihtiyar çınar
Eliyor dört yana sakin bir günü.
Bir rüyadan arta kalmanın hüznü
Devamını Oku
Küçük şadırvanda şakırdayan su.
Orhan zamanından kalma bir duvar...
Onunla bir yaşta ihtiyar çınar
Eliyor dört yana sakin bir günü.
Bir rüyadan arta kalmanın hüznü
insanlar keşke utanmadan sıkılmadan ağlamasını becerebilse.Usulca sımsıcacık ve temiz gözyaşlarını yüzünde akıtabilse.Çünkü bu duygu insanlığın kimyasında var.Ama biz ağlamayı hep gurusuzluk ve acizlik görürüz.Bu duygudan kurtulmamız şart bence.Sonra utanmadan ve sıkılmadan ağlayabiliriz
acizliğin pençesinde ise insan oglu bu şiirdeki gibi ayıpsız ağlayamaz.sevda ile yogurulmuş yüreklere seslenilirse bu şiirde tabi ki ayıpsız ağlanabilir.şiir son derece duygu yüklü.
bazen göz aglar,bazen söz.köz düsmüs yürek aglar..kalem aglar,alem aglar bazen de..degerini bilelim aglamalarimizin..
Ağlamak, bulutların yağmuru çorak topraklara indirmesi gibidir. Ağlarken içimizdeki gizli parçalarıda dışarı atarız. Ağlamak insan işi=)
Bu şiir ile ilgili 124 tane yorum bulunmakta