Ne Yûsufsın Züleyhâ-pîşe-i bî-tâkatün kimdür
Peyamber-zâde-i hûbîsin ammâ ümmetün kimdür
Hele ben zehr-i nûş-ı hasret oldum ihtiyârumla
Senün ey câm-ı Cem minnet-keş-i keyfiyyetün kimdür
Kimünle vahşet-âlûd-ı gazabsın mübtelâlardan
Nigâh-ı lutf ile gülçîn-i bâg-ı ragbetün kimdür
Ben idüm bir zamân şâm-ı gamunda şem‘veş-i sûzân
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta