Ağaçlarda insan gibi yaşlanınca eğilir,
Köklerden evlat doğar, filizler verir.
Kah gölgedir kah çatı, rızk-ı suyu iletir.
İster “ana”, ister ”baba” kardeş deyiver.
Gövdesi siper olur, yaprakları örtüdür.
Onu sarar sarmalar, evlat bilir büyütür.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta